بیست و هشتم اردیبهشت ماه، مصادف است با روز بزرگداشت حکیم عمر خیام نیشابوری، از حکما، ریاضی‌دانان، پدر رباعی در ادبیات فارسی، شاعر، منجم و فیلسوف ایرانی در اواخر قرن ۵ و اوایل قرن ۶ است که طرز بیان مسلک و فلسفه او تاثیر به سزایی در ادبیات فارسی به جای نهاده و میدان وسیعی برای جولان اندیشه دیگران فراهم کرده است.
ای دل غم این جهان فرسوده مخور بیهوده نه ای غمان بیهوده مخور
چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید خوش باش غم بوده و نابوده مخور