نکاتی در مورد stress

زبان انگلیسی یک زبان «استرس محور» می‌باشد که این بدان معنا است که سیلابهای خاصی استر س بیشتری نسبت به بقیـه دریافت می‌کنند، در حالیکه از روی کلمات فاقد استرس به سرعت می‌گذریم. انگلیسی‌زبانان به طور طبیعی استرس کلمات را به کار می‌برند. این آنقدر برای آنها طبیعی است که حتی نمی‌دانند دارند از آنها استفاده می‌کنند. در بسیاری از زبانها، از جمله فرانسه و ژاپنی، هر سیلاب با «تأکید» مساوی و یکسان تلفظ می‌شود. بنابراین این دسته از غیر انگلیسی زبانان اغلب با دو مشکل مواجه هستند:

آنها نمی‌توانند به راحتی صحبتهای انگلیسی زبانان بومی (native) را درک کنند، مخصوصاً اگر تند صحبت کنند.

انگلیسی‌زبانان بومی هم به نوبه‌ خود در درک صحبتهای غیر انگلیسی زبانان (غیر بومی) مشکل دارند.

اما «استرس کلمه (word stress)» دقیقاً چیست؟ انگلیسی زبانان هر سیلاب را با شدت یکسانی بیان نمی‌کنند،‌ بلکه یک سیلاب را با استرس (تکیه) تلفظ می‌کنند. آنها یک سیلاب را بلند و واضح و بقیه سیلابها را آرامتر بیان می‌کنند.

سه کلمه‌ photographer، photograph و photographic را در نظر بگیرید. این سه کلمه اگر چه هم خانواده هستند، اما استرس هر کدام در جای متفاوتی قرار گرفته است:

PHO to graph
pho TO grapher
pho to GRA phic

همه کلماتی که بیش از دو سیلاب دارند، دارای یک سیلاب استرس دار یا مؤکد هستند:

TEAcher, jaPAN, CAnada, aBOVE, converSAtion, imPORtant, deMAND, etc

انگلیسی زبانان بیشتر به سیلابهای «استرس دار» دقت می‌کنند و نه به سیلابهای «خفیف». اگر شما در صحبتهایتان به درستی از استرس کلمات استفاده کنید، به سرعت هر دو مهارت درک مطلب شنیداری و تلفظ خود را تقویت خواهید کرد .

هر موقع که چیزی به انگلیسی گوش می‌دهید (مثلاً رادیو یا یک فیلم زبان اصلی) به استرس هر کدام از کلمات دقت کنید. اولین قدم شما این است که آن را بشنوید و تشخیص دهید. در مرحله بعد شما می‌توانید آن را به کار برید!

وقتی لغت جدیدی را یاد می‌گیرید،‌ باید مکان استرس آن را هم بیاموزید. اگر یک دفـترچه لغت دارید، موقع یادداشت یک لغت جدید حتماً نشان دهید که کدام سیلاب دارای استرس است. اگر نمی‌دانید می‌توانید به یک دیکشنری مراجعه کنید. در دیکشنریها معمولاً سیلاب استرس‌دار را با یک علامت (  ‘  ) نشان می‌دهند (قبل یا بعد از سیلاب استرس‌دار).

علاوه بر استرس کلمه (word stress)، باید استرس جمله (sentence stress) را هم درست ادا کنید.

بطور کلی کلمات استرس‌دار در یک جمله عبارتند از: اسمها، ‌افعال اصلی (مانند read, visit و …)، صفتها و قیدها. کلمات دیگر یعنی حروف تعریف، افعال کمکی، ضمایر و … در جمله استرس نمی‌گیرند. (دقت کنید سیلابهای استرس‌دار را با کلمه استرس‌دار اشتباه نگیرید.)

جمله زیر را با صدای بلند بخوانید:

The beautiful mountain appeared transfixed in the distance

حالا این جمله را با صدای بلند بخوانید:

He can come on saturdays as long as he doesn’t have to do any homework in theevening

اگر چه جمله دوم تقریباً ۳۰% طولانی‌تر از جمله اول است، ولی برای بیان هر دوی آنها زمان یکسانی مورد نیاز است، زیرا در هر جمله پنج کلمه استرس‌دار وجود دارد.

یک تمرین

چند جمله را از یک کتاب انتخاب کنید و روی یک کاغذ یادداشت کنید. نخست سیلاب استرس‌دار هر کلمه را مشخص کنید (با استفاده از یک دیکشنری خوب) و سپس زیر کلمات استرس‌دار یا مؤکد در هر جمله را خط بکشید. بعد از آن، هر جمله را با صدای بلند بخوانید و دقت کنید که کلماتی که زیرشان خط کشیده‌اید را با تأکید بیشتری ادا کنید و از روی بقیه کلمات به سرعت بگذرید.

اگر شما این تمرین را بطور مرتب انجام دهید از پیشرفت سریع تلفظ تان شگفت‌زده خواهید شد!