برای یادگیری زبان عربی، توجه به چهار مهارت اصلی زبان (شنیدن، خواندن، گفتن و نوشتن) از اهمیت بالایی برخوردار است. این زبان آموز است که در کلاسهای عربی، نقش عمده فعالیت های کلاسی را بر عهده دارد و معلم فقط نقش ناظر و هدایت کننده را بر عهده دارد یعنی این زبان آموز است که باید اصطلاحات، واژگان، تعابیر، جمله های گفتگویی (دایلوگ‏ها)، متن ها و دستور زبان را در منزل مطالعه نموده و توسط لوح فشرده شنیده و با استفاده از قاموس (فرهنگ لغت) معنای کلمات نامفهوم را استخراج کرده و بکار ببرد و تا زمانی که زبان آموز به مرحله تولید زبانی با استفاده از قرار دادن خود در موقعیتهای مجازی (رستوران ـ فرودگاه ـ بیمارستان ـ فروشگاه ـ پارک و غیره) و استفاده از موضوعات یاد گرفته شده نرسد نمی‌تواند به پایدار سازی و حفظ مطالب در ذهن خود کمک کند.
زبان آموز در مرحله بعدی باید با استفاده از کتابها و لوح های فشرده کمک آموزش و داستانهای مختلف و سایتهای آموزشی عربی به گسترش دایره واژگان و اصطلاحات و ساختارهای زبانی خود بپردازد. البته نباید فراموش شود که یادگیری زبان عربی به معنای زندگی کردن و فکر کردن به این زبان و پرهیز از ترجمه فارسی به عربی در ذهن و استفاده از زبان در خارج از کلاس و در موقعیت‌های مختلف می باشد.

دپارتمان عربی در سال ۱۳۶۱ با هدف آموزش زبان عربی به شیوه امروزی و برخوردار از قابلیت های کاربردی تأسیس شد که در ابتدا با رده سنی بزرگسالان در دو شاخه مکالمه و قواعد شروع به کار کرد.
سپس بخش نوجوانان عربی از سال ۱۳۹۷ با هدف آموزش مکالمه عربی نوین و کاربردی به نوجوانان تأسیس شد. برای آموزش زبان عربی به دانش آموزان که هیچ اندوخته ای از زبان عربی ندارند مجموعه ای تدارک دیده شد و برای نشان دادن نزدیکی بین دو زبان و فرهنگ ایرانی و عربی از اسم بستان العربیه استفاده شد که نشان دهنده قرابت بین بوستان سعدی در زبان فارسی و بستان العربیه به معنای باغ عربی می‌باشد.